Ernst werkt als senior consultant voor Xillio, een bedrijf uit Hilversum dat gespecialiseerd is in geautomatiseerde contentmigraties. Hoe werkt dat? Een site die gemigreerd moet worden, wordt ‘afgegraasd’ – spideren of crawlen zijn daarvoor de termen – door het programma van Xillio. Gewone stervelingen gebruiken vrij beschikbare spiders als Xenu, Siteorbiter of de nieuwe ster aan het spiderfirmament, ScreamingFrog, maar het voordeel van Xillio is dat je alles op maat kunt maken. Je weet na de crawl exact wat je hebt aan content en metadata, en die content kan volgens een precies uitgewerkte mapping worden overgebracht naar het nieuwe CMS. Precies, met die druk op de knop.
Kennis is macht
Het voordeel van automatiseren is duidelijk: het bespaart veel tijd als niet alles met de hand hoeft worden overgezet, niet onbelangrijk bij hele grote sites. Maar je kunt deze software ook eerder in het proces inzetten: voor het inventariseren van je content zodat je snel weet wat je hebt. Hoeveel nieuwsberichten uit een bepaalde periode? Wat is de kwaliteit van de afbeeldingen? Hoeveel tabellen staan er op de site? Het gebeurt nog te vaak dat websitevernieuwingen worden gestart zonder dat men eigenlijk weet wat er aan content onder de motorkap ligt, dat is ook de ervaring van Ernst. Niet verstandig. Met dit soort software faciliteer je betere menselijke beslissingen, stelt hij.
Maar in hoeverre leidt meer data tot betere beslissingen? A fool with a tool is still a fool, zei Grady Booch – vaak geciteerd door Erik Hartman – tien jaar geleden. Het antwoord luidt: niet. Het probleem ligt wel op tijd op tafel, zodat een mens het goed kan beoordelen.
Je kunt dus helaas niet zonder mensen, ook niet bij geautomatiseerde migraties. Wel fijn, dat het zo makkelijk kan: automatisch url’s opschonen en metadata invullen, heerlijk toch? Maar waar mijn hart echt sneller van gaat kloppen zijn de mogelijkheden om geautomatiseerd de kwaliteit van content te beoordelen: geef mij alle pagina’s met meer dan 500 woorden. Geef mij ranglijsten van pagina’s met de hoogste jargon-dichtheid, of met de slechtste metadatering. Volgens Ernst is dat nog niet zo makkelijk, iets met document distance maar ik zeg als echte alfa: dat is een kwestie van uitwerken. De kloof dichten tussen mens en machine, wordt vervolgd.
